Հեղինակն ավելի քան 140 կենսագրականներում շարադրել է չտեսնող գիտնականների, իրավաբանների, արվեստագետների, մանկավարժների, լրագրողների, արտադրության ու մշակույթի կազմակերպիչների` հպարտություն ու հարգանք ներշնչող ձեռքբերումները:

Գիտակցման առաջին կայծը ցլիկին ինքնաճանաչման բերեց, երբ տերը խոտ լցրեց առջևը, մի մասն էլ տարավ, գցեց մորաքրոջ աղջկա՝ երինջի դեմը: Թափթփվող խոտի հետքով, երբ հայացքը դեմ առավ երինջին, անծանոթ մի դող անցավ ցլիկի երակներով. երինջի կոնքերը, ազդրերը, նազանքով օրորվող, ճանճերին վանող պոչն ու փնջիկը արյունը տաքացրին ու անծանոթ դողը գոլ հորձանքով, ցավեցնելու չափ պրկեց մկանները: Ցլիկը, ակամա, ծառս եղավ ու մղվեց դեպի երինջը, բայց շղթան ցավեցրեց վիզը:

1999-ին ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի գլխավոր համագումարում որոշվեց մարտի 21-ը նշել որպես Պոեզիայի համաշխարհային օր: Առաջին անգամ այն նշվել է Փարիզում: Տոնի հիմնական նպատակը պոեզիայի քարոզչությունն է, ինչին արդեն երեք տարի է` մասնակցում է նաև մեր երկիրը: Հիշեցնենք, որ Երևանում (ապրիլի 15-21-ին) առաջին անգամ կանցկացվի պոեզիայի միջազգային փառատոն, որի շրջանակում Հայաստանում կհյուրընկալվեն նշանավոր գրողներ աշխարհի տարբեր երկրներից, այդ թվում` երկու գրող Թուրքիայից` Արթուր Բարամօղլուն և ազգությամբ քուրդ Իրֆան Բաբաօղլուն:

Մարտի 22-ին, ժամը 19-ին` «Մոսկվա» կինոթատրոնում տեղի կունենա բանասիրական գիտությունների թեկնածու, ԵՊՀ դոցենտ, թուրքագետ Լուսինե Սահակյանի «Համշենը անցյալի և ներկայի խաչմերուկներում» վավերագրական ֆիլմի պրեմիերան: Ֆիլմը ներկայացնում է 18-րդ դարում Օսմանյան կայսրությունում բռնի իսլամացված («թուրքացված») Համշենի հայության սերունդների ներկա վիճակը:

2009- ին Արգենտինայում մեկնարկել է «PROSUR» ծրագիրը, որի նպատակն է արգենտինյան գրականության հանրահռչակումը և արգենտինացի հեղինակների իսպաներեն հրատարակված գրականության թարգմանությունը այլ լեզուներով:

Կինեմատոգրաֆիստների միության 11-րդ համագումարում միության նախագահի պաշտոնում միաձայն քվեարկությամբ վերընտրվել է Ռուբեն Գևորգյանցը: Համագումարին մասնակցել են միության 191 անդամներից 174-ը:

Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի շուրջ ամենատարբեր խոսակցությունները չեն դադարում։ Նախ խոսվում է նվագախմբի գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր դիրիժոր Էդուարդ Թոփչյանի հեռացման մասին, նշվում են դիրիժորների անուններ, ովքեր պետք է փոխարինեն նրան։ Թոփչյանին է վերագրվում «Գագիկ Ծառուկյան» հիմնադրամի հետ ստվերային համագործակցության փաստը։ Վերջերս էլ կոնսերվատորիայի պրոռեկտոր, երաժշտագետ Ռուբեն Տերտերյանը (Ավետ Տերտերյանի որդին) խիստ քննադատության ենթարկեց Թոփչյանի՝ ֆիլհարմոնիկ նվագախումբն արտասահմանցի ցածրակարգ երաժիշտներով համալրելու փաստը, ովքեր, ասում են, շատ ավելի բարձր են վարձատրվում, քան տեղացի երաժիշտները։ Ըստ որոշ լուրերի՝ այս հանգամանքը դժգոհության ալիք է բարձրացրել նվագախմբի ներսում։ Ավելին, ըստ Ռուբեն Տերտերյանի՝ վերջերս նվագախումբ հրավիրված իսպանացի գալարափողահար Էնրիկ Կամարասա Ցիֆրեսը համերգներին աչքի է ընկել ֆալշ կատարմամբ։ Տերտերյանի ասածը նաև փաստում է ինքը՝ Թոփչյանը, որն «Իրատես de facto»-ին տված իր հարցազրույցում, ինչպես նաև ֆեյսբուքյան էջում համաձայնել է, որ իսպանացին «կիքսեր» է ունենում։ Նվագախմբում առկա խնդիրների և Ռուբեն Տերտերյանի գնահատականների մասին զրուցեցինք ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի առաջին գալարափողահար ՄԵՐՈՒԺԱՆ ՏԵՐ-ՄԻՆԱՍՅԱՆԻ հետ։

1988 թվականի մեր ժողովրդի ազգային զարթոնքին շատերն ու շատ բնակավայրեր միացան։ Առաջինների շարքում Արարատի շրջանի Արարատ (հինավուրց Դավալու) գյուղն էր, որտեղ երկրապահ տղերքը առաջին իսկ օրից իրենց հրամանատար կարգեցին ապագա սպարապետ Վազգեն Սարգսյանին։ Դեպի ռազմադաշտ շտապող տղաների մեջ էին Փայլակ Պողոսյանի երկու որդիները` Լևոնն ու Երվանդը։ Պողոսյան եղբայրներն իրենց քաջաբար դրսևորեցին Երասխավանի մատույցներում ընթացող մարտերում։ Ավագ եղբայրը` Լևոնը, ծանր վիրավորվեց և տեղափոխվեց Արարատի քաղաքային հիվանդանոց։ Երվանդն այդ պահին անզորությունից մռնչում էր, բայց, բարեբախտաբար, Լևոնի կյանքը փրկվեց, և նա նորից վերադարձավ ռազմադաշտ։ Լևոնը մարտնչեց նաև Արցախի լեռներում, իսկ Երվանդն այդ ընթացքում իր ուսերին առավ հայրական տան և եղբոր ընտանիքի հոգսերի ծանրությունը։

Ժամանակակից Թուրքիա, ավերվող հայկական եկեղեցիներ, հակաքրիստոնեական մթնոլորտ, հայ-թուրքական հարաբերություններ` մշակութային և այլ ոլորտներում, Ցեղասպանության մոտեցող 100-ամյակ: Վերոնշյալ խնդիրների մասին է մեր զրույցը պատմական գիտությունների թեկնածու, թուրքագետ ԱՐՏԱԿ ՇԱՔԱՐՅԱՆԻ հետ:

Իրեն աշխարհի քաղաքացի անվանող Ժերար Դեպարդիեն Բելգիայի Նեշեն քաղաքի հեռուստատեսությամբ կայացած հարցազրույցում հայտարարել է, որ հայրենիքից հեռացել է, որովհետև Ֆրանսիան դարձել է «տխուր տեղ»: «Ֆրանսիացիները մինչև կոկորդը կուշտ են արդեն: Չկան ոչ գաղափարներ, ոչ համոզմունքներ: Կառավարությունը, կարծես թե, չգիտի ինչպես պիտի իր գործն անի»,-թախիծն աչքերում ասել է Ժերար Դեպարդիեն: